Alaska Hwy en verder.

We hebben jullie “achtergelaten” in Watson Lake. Inmiddels zijn we naar het westen gegaan, via de Alaska Hwy naar Whitehorse en zo richting Alaska. De Alaska Hwy is in de 2e wereldoorlog door de Amerikanen aangelegd met de grootste spoed – en machtsvertoon – omdat men zo snel mogelijk troepen in Alaska wilde hebben. Er bestond n.l. het vermoeden dat de Japanners een inval zouden doen in Alaska. Voor de mensen hier een weg met historie maar dat hebben veel plaatsjes hier. Wat zo mooi is als je naar het noorden gaat is het volgende: Je hebt veel langer daglicht, ruim 20 uur per dag, je hebt dus veel meer tijd om rond te kijken  En slapen kan altijd nog, toch ?? We hebben de warmte achter ons gelaten, het is behoorlijk afgekoeld en af en toe zelf een regenbuitje. Ook dat heeft voordelen want we mogen nu een kampvuur maken. In Yukon mag je niet wild kamperen en moet je dus gebruik maken van de Nationale of Provinciale parken of van de camping. Dat lijkt onaardig maar ach, voor $12,00 (€ 9,00) heb je een mooie plek in een park en je hebt zelf gratis hout voor je kampvuur. Dat kan dus ook allemaal slechter. Vanaf Whitehorse was onze volgende overnachting in het Congdon Creek Povr.Park aan het Kluane Lake. Een geweldige plek met het uitzicht op de besneeuwde toppen Mount Logan. Dit is de hoogste berg van Canada, 5959 meter hoog. Het meer heeft een mooie inktblauwe kleur. De volgende dag naar Tok in Alaska. Kort nadat we op de Alaska Hwy reden zagen we een grote bruine beer, een echter Grizzly, langs de weg bezig om bessen te eten. Een geweldig cadeau, net op weg nu al dit plaatje. Mooie foto’s kunnen maken. De weg naar de grens werd wel slechter en er kwamen aardig wat wegwerkzaamheden maar nog voor de grens met de USA stak er een jonge zwarte beer de weg over. Ook deze op de foto kunnen zetten en onze dag kon niet meer stuk, dat begrijp je wel. In Tok wat informatie opgehaald en daarna richting Valdez. Hierbij verlaten we de Alaska Hwy. Ook hier hebben – de beperkte autowegen allemaal een eigen naam – en gaan wij de Glenn Hwy op. En ja hoor, daar kwam de volgende beer, nu een jong exemplaar van de bruine Grizzly. Maar deze schrok zo van ons dat hij snel weer wegrende de bossen in, helaas geen foto van deze jongen. We hebben ongeveer 40 km na Tok een aardige plek gevonden op een State Campground. Wel in de wetenschap dat hier echt beren zitten. Maar we hebben genoeg gereden. Vanmorgen zijn we richting Valdez gereden. Onderweg zagen we een Moose met een jong. De dieren waren erg schuw maar toch gelukt om een foto te maken van dit stel. Een mooie route gereden maar inmiddels hebben we informatie dat het 6 dagen per week regent in Valdez. De informatie komt van mensen die in Alaska leven en dus mag dat als betrouwbaar gerekend worden. En inderdaad, hoe dichter bij Valdez, hoe meer bewolking en het is hier erg nat. We zijn nu in het visitor centrum en hebben daar internet, dus tijd voor een update op de reislogger. We gaan zo op weg naar Anchorage maar we hebben geen haast. We houden jullie op de hoogte van ons vervolg van de reis.